بررسی رابطه بین پایداری اولیه و گشتاور جایگذاری ایمپلنت با استفاده از آزمون Block bone
نویسندگان:
هدف تحقیق
پایداری اولیه ایمپلنت، نقش حیاتی در موفقیت آمیز بودن جراحی ایمپلنت دارد و معیاری جهت ارزیابی osseointegration استخوان است.
مواد و روش ها
جهت ارزیابی پایداری اولیه استخوان، حفره‌هایی با اندازه‌های مختلف بر روی بلاک استخوانی با سختی‌های مختلف (10، 20، 30، 40 و 50) ایجاد شد. برای ارزیابی های بعدی گروه‌های آزمایش به 5 زیرگروه تقسیم شدند و ضریب پایداری ایمپلنت (implant stability quotient ISQ:) با استفاده از Osstell Mentor به‌دست آمد.
نتایج
با افزایش سختی استخوان، در گروه اول میانگین گشتاور جایگذاری و ISQ افزایش یافت. در گروه دوم با افزایش سایز دریل نهایی، میانگین گشتاور جایگذاری کاهش یافت.
نتیجه گیری
از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که سطح فیکسچرهای CA به دلیل اینکه با محلول کلسیم پوشانده شده است، در تماس با سطوح استخوانی خرگوش و خوکچه، خواص بیومکانیکی بیشتری از خود نشان‌داده است.
شکل1: گشتاور برگشتی بعد از 16 روز – نتایج گشتاور برگشتی در tibia خرگوش. میانگین مقدار گروه دوم 40 درصد بیشتر از گروه اول است. تعداد نمونه‌ها برای هر دو گروه برابر با 5 نمونه است.
شکل2: گشتاور برگشتی بعد از 16 روز – نتایج گشتاور برگشتی در mandible خوکچه. میانگین مقدار گروه دوم 10 درصد بیشتر از گروه اول است. تعداد نمونه‌ها برای هر دو گروه برابر با 10 نمونه است.